fimmtudagur, mars 27, 2003

jííííííííí´haaaaaaaa, þessi dagur er búinn -ég er komin í helgarfrí og farin norður á fyllerííííííí

Líddu tími, líddu nú segi ég!

Æji oj! ég var að fatta hvað færslan um að ég sé að sætta mig við sveppinn getur misskilist á ljótan hátt - none of that sko. Ég er hrein og tædí á þeim slóðum, sveppurinn er misheppnaða hárið á mér - sá mig knúna til að fá þetta á hreint!

Ég er þess alveg fullviss að þessi dagur ber eitthvað viðburðarríkt í skauti sér, ég hef verið aðframkomin úr hvorutveggja spennuverkjum í maganum og einhverju mistík deisjavúi. Nú er það bara spurningin - er þetta viðvörun, fyrirboði einhverra hörmunga í norðanför eða eitthvað þveröfugt, eitthvað sem rekur mig áfram í átt til hamingjunnar sem er, auðvitað eins og alltaf þegar eitthvað yfirnáttúrulegt og óstaðfestanlegt á í hlut, rétt handan við hornið? Sé deisjavú vottur um einhverja endurtekningu úr fyrra lífi þá hlýtur það að minna annað hvort á eitthvað ömurlegt eða æðislegt. Jafnvel úr þessu lífi man maður bara það sem mann kætti eða grætti svo það getur nú ekki verið að maður færi að halda í eitthvað tivía búllsjit úr öðrum lífum - það væri rétt eins og að ég færi að leggja þessa færslu á minnið.

Ætli mín bíði, fyrir norðan, þessi dularfulli maður sem sást í spilunum fyrir ekki all svo löngu síðan? ef svo er - Helena, þú mátt eiga hann, ég er ekkert að nenna þessu neitt á næstunni!

Ég er búin að sætta mig þokkalega við sveppinn, það má halda honum í skefjum. Það eru bara nokkrir tímar í brottför og ég er með kúk í hálsinum ég er svo spennt - leiðin á að mestu að vera greiðfær utan nokkurra hálkubletta hér og þar og að sjálfsögðu er hestakleifin ólkeif eins og er, þeir kippa því nú í liðinn fyrir mig hugsa ég!

Tinna - ég er að koma, ég er fyrir utan! sjáumst í nótt eða fyrramálið beibí!

miðvikudagur, mars 26, 2003

Rúmir tveir tímar og sexþúsundkall fyrir skúlptúr sem lítur út eins og sambland af hjálmi, blautri lopahúfu og sveppum. Sveiattann

Í gærkveld mátti ég bursta lítillega af rúðunum á henni Hexíu minni og mér gramdist það stórlega en í morgun þegar Mæja skapversta fór á lappir mátti hún gjöra svo vel og moka ofan af henni - ég er brjáluð! Ef ég verð veðurtept í þessu djöfulls rassgati loksins þegar ég ætla að komast norður í sjóðheita og chillí útbíaða greifapizzu þá hugsa ég að ég dembi hriðjuverkum á fjandans veðurkerfi þessarar einskismannsborgar. Mér er skítsama hvort það er hægt eða ekki, ég vil hóta einhverjum og þar sem ég veit ekki hverjum ég á að hóta þá bý ég það bara til, andskotinn hafi það!

Eftir vinnu á morgun þá fer ég norður og mér er sama þó ég þurfi að leigja mér veghefil til þess að svo megi verða - i'm going & hættið svo að gubba framan í mig eins og riðuveikar fjandans graðrollur "æj, greyið mitt, þarftu þá að fresta ferðinni norður?" ÉG ÞARF ÞESS EKKI, ÉG MUN ANDSKOTANN EKKI!

þriðjudagur, mars 25, 2003

Hey, Rúna sjúklega sæta. Komdu með mér á akey um helgina... það verður eins og þegar ég rændi þér þarna forðum og Tommi var næstum dauður úr hungri því hann nennti ekki að elda fyrir sig sjálfur. komdu bara á Brú á fimmtudagskvöldið og svo verður þú mín heila helgi :-) and bring beer, lots and lots og beer....

Ég er svo hamingjusöm því það eru bara örfáir dagar þangað til ég kemst á Akureyri til að fá mér Greifapizzu, þótt hann sé eitthvað að hóta því að fara að hvessa og kólna þá er mér skítsama! ég ætla að keyra norður eftir vinnu á fimmtudag og skemmta mér viðbjóðslega vel. Watch out people, i'm out to kill.

mánudagur, mars 24, 2003

Stórgóð helgi á hjara veraldar


Síðasta helgi var stórbrotið meistaraverk, frábært stykki til að brjóta upp tilgangslausan hversdagsleikann sem eins og mara liggur á manni á virkum dögum og dregur úr manni mátt. Mátt sem maður svo, með misgóðum árangri, vinnu sér aftur upp um helgar til þess að drepast ekki úr grámyglu og leiðindum. Á síðustu helgi djammaði ég í mig mátt fyrir heilan mánuð - ég á aukaforða, það hefur ekki gerst í viðbjóðslega langan tíma. Kannski gott því að svo var þessi helgi núna aftur bara að hálfu leiti góð og hálfu leiti skítsæmileg.

Fyrir rúmri viku hringdi Magnús Már vinur minn og sjálfstæðismaður í mig með fáránlega tillögu. Þannig var að SUS ætlaði að hafa fund á ísafirði sem Magnús sá sér ekki fært að mæta á, hann varð því að fá einvherja víkara til að sýna sig þarna og sannfærði mig um að kíkja þarna við - aldrei mun ég sjá eftir því! Bjórbyrgðirnar þarna hefðu dugað fyrir þrisvar sinnum þann mannfjölda sem á fundinum var og því ekki hægt að segja annað en að maður hafi séð sig knúinn til þess að taka hraustlega á þessum veitingum. Þetta var algjörlega gaman, það bólaði ekkert á umræðu um stjórnmál til að koma upp um fádæma áberandi pólítíska fáfræði mína heldur var þetta bara fínt djamm með flottu fólki.

Þegar vel hafði verið unnið á bjórnum héldum við niður í Sjallan, þaðan sem ég á nokkrar skýrar en öllu fleiri óljósar minningar frá þessu kvöldi. Eitthvað rámar mig í skot og enn fleiri skot. Fór í smá keppni við einvhern sjóara og vann (að sjálfsögðu, annars segði ég aldrei frá þessu) og fékk að launum stóran glasabakka af skotum, man eftir að hafa eitthvað smakkað á þeim svo man ég raunar lítið annað fyrr en ég vaknaði aftur uppi í sjálfstæðissal með opinn bjór í annarri og útælda gólfmottu í hinni - Ó, ég er óskabarn þjóðarinnar!

Ekki leist mér á blikuna á þessum tímapunkti, ein og yfirgefin á ísafirði mjög árla laugardags og enginn svaraði í símann en það vildi svo dásamlega til að ónefnd vinkona mín, búsett á ísó, var á þessari sömu stundu að binda endi á ævintýri sem ég mun seint hætta að hlæja að. Hún kom hlaupandi þarna að á 69 kílómetra hraða og fékk ég að gysta hennar sæng í smá tíma eða þar til ég fann fáránlega þörf fyrir meiri bjór.

Eftir pizza 67 ferð, ríkisferð og VONDAN rúnt (þökk sé Tinnu sem er bjáni) skrapp ég heim til mín í annarlegu ástandi um miðjan dag. Mamm brosti skakt til mín þegar ég kom heim og sá ekki móðuna á geislabaugi mínum. Ég datt í rúmið mitt og svaf aðeins úr mér fyrir átök komandi nætur.

Laugardagskvöldið var ekki síður frábært. Það var ball á kaffi ísó með hljómsveitinni Úlrik sem hefur þá sérstöðu að trommarinn er sömuleiðis söngvarinn - það hef ég ekki séð áður, doltið gaman. Ég gerði enn einu sinni heiðarlega tilraun til að dansa af mér rassgatið og á ég afar bágt með að trúa að það hafi verið fögur sjón. Dibba var að símast, Eva var með blús en ég var að meika það!

Víkingpotturinn var í gangi og var sigurvegarinn og því handhafi frís bjórkassa enginn önnur en bara litla ég - jibbíííí :-) Eftir ball var ég því umsetin partýboðum þrátt fyrir að enn hefði kassinn nú ekki ratað í mínar hendur, sem er mjög gott því annars hefði ég bara drukkið hann. En Mæja Bet endaði í gleðskap á Suðureyri með hljómsveitinni sem sýnir bara hvað ég er að læra mikið af Evu og Rúnu - los grúbbbíííís von death! Þetta var bara gaman, ekkert nema furðufuglar og fífl.

Á sunnudagsmorgun, eftir að hafa velt því mikið fyrir mér af hverju í andsk. ég vaknaði á gystiheimili á Suðureyri fór ég svo með hljómsveitinni yfir á Ísó að RÓTA - mér finnst ég of svöl. Verst var að þarna var bar sem ég heimsótti doltið hressilega og því vel við skál þegar hljómsveitin hélt af stað Djúpið. Ég rataði þó í smá teiti þar sem enginn vildi þyggja áfengar veitingar mínar, bjór og vodka hádegisverðinn. Þetta var skítfínn dagur. Fór heim um miðjan dag til að sækja meiri bjór, aftur inneftir svo. Fékk símtal frá mömmu sem sagðist ekki hafa haft neinar áhyggjur af mér því hún hafi séð að tómum kókdósum í eldhúsinu hafði fjölgað (það er ýmsum ráðum beitt til að fylgjast með ferðum mínum). Eftir að hafa sofnað í sófa á ísó og tekið smá rúnt með Dibbu fór ég heim til mín, skammarlega ölvuð klukkan 11 á sunnudagskvöldi, stórkostlega sátt við frábæra helgí!

sunnudagur, mars 23, 2003

Oh, men hvað maður er ljótur og ekki neitt hress í dag! Eftir djamm sem var jafnvel verra en þegar við Dibba vorum tvær á djamminu í Grindjánavík og hittum ekki einu sinni gamlan karl sem týndi dósir. Ég hálf sé eftir að hafa rústað annars sæmilegri helgi með því að fara á ísó í gær, djöfull var leiðinlegt og djöfull er úrvalið af einhleypum karlmönnum í þessu fokkíng landi ekki að vera til sóma. Mér leiðst.... ég hata, þetta er fúlt!

En það var stuð á föstudaginn í kórbúðum að Núpi. Blaðra því kannski af mér þegar ég er ekki í súisædal dípressjon fílu dauðans. Fokk it!