fimmtudagur, janúar 27, 2005

Það er svo gott að sofna í ljósum

En það tryggir oft að maður sofni ekkert í rúminu sínu í bráð. Djöfull verkjar mig í mitt bleika hold.

Enn halda samskipti kynjanna áfram að tröllríða allri umræðu allstaðar. Fokk it... af hverju tekur fólk ekki mig til fyrirmyndar og bara gefst upp?


Hvernig stendur á því að hjartveikt fólk liggur ekki dautt í hrönnum eftir handboltaleiki? Þegar Mæsa anti-sportisti árþúsundsins er farinn að stökkva upp úr sófanum, öskrandi og með óreglulegan hjartslátt af spenningi eru þá ekki pólskiptin orðin heldur svakaleg?

almáttugur...

síðasti vinnudagurinn á morgun, vonandi einhver skemmtilegheit um helgina og svo fer maður að halda af stað í borg óttans...