föstudagur, september 23, 2005

Eltingaleikur

Tegar eg var puki fannst mer eltingaleikir omurlegir - sennilega vegna tess ad eg turfti alltaf ad vera hann, stor, hnottottur og svifaseinn krakkalakki a ekki beint 7 dagana saela tegar kemur ad miklum hlaupum. Eins var tad med ad gera at, ef eg for ut ad leika med villingum sem fundu ser kaeti i tvi ad banka upp a hja folki eda henda snjokulum i rudurnar hja teim og lata sig svo hverfa var sko eins gott fyrir mig ad vera buin ad hlaupa godan spotta adur er nokkur let ser detta i hug a dingla. Tetta hefur litid breyst - nema nuna ma eg sitja sem fastast a klumpnum a medan a leiknum stendur svo hver veit nema eg nai i allra fyrsta sinn ad klukka einhvern.

Eva sleggja hefur nu klukkad mig og heimtad 5 stadreyndir um mig sjalfa - eins og tad se eitthvad lett ad henda sliku fram an tess ad vera ad tylja upp adra hverja blogg sidu sem madur hefur rambad inn a nyverid.

# Eg er dutlungafull og servitur manneskja. Eg gaeti kukad a folk fyrir ad grufla i hnjanum a mer og eins fyrir ad snyta ser naerri mer. Tegar eg snyti mer tarf eg oftar en ekki ad aela lika tar sem hor er tad ogedlsegasta sem eg veit.

# Eg er ofgafull med einsdaemum. Allt sem eg geri, segi og hugsa fer ut i ofgar. Allar tilfinningar birtast mer i svo svakalegri mynd ad eg verd likamlega veik af venjulegum kenndum sem folk glimir vid a hverjum degi - fremst i flokki er tar afbrydissemin.

#Eg er tortryggin og a afar erfitt med ad trua a tad goda. Eg treysti folki almennt ekki, mannskeppnan er sjalfhverf og myndi i allt of morgum tilfellum selja afkvaemi sitt til ad bjarga eigin skinni. Madurinn er lika gradugur og morg gomul gildi sem eg trui a og elska eru ad deyja med minni kynslod.

# Eg er alaeta a humor! Mer tekst oft ad gleyma mer i pessimisstahlutverkinu og detta ur veruleikanum inn i hlaturskast sem getur varad lengur en aetti ad vera likamlega mogulegt fyrir eina manneskju. I leidinni gef eg fra mer kvimleid hljod sem hafa afar misjofn ahrif a folk.

# Eg er hreinskilin. Stundum of hreinskilin. Eg a erfitt med ad hafa skodanir minar fyrir sjalfa mig og hondla tad oft alveg serstaklega illa tegar folk er ekki ad skilja mina hlid. Eg gef tad lika ekkert audveldlega eftir og get traslagast a sama hlutnum arum saman.

Tetta eru fimm stadreyndir - takid teim med fyrirvara, eg skipti skapi eins oft og islenskt vedurfar!

En nuna aetla eg ad klukka, Gudbjorgu, Veru, Evu Olofu, Baldur Smara og Gunnu Doru.

sunnudagur, september 18, 2005

Kveðjustund

Ég trúi ekki að það sé kominn sunnudagur, þetta er það erfiðasta sem ég veit. Hvernig manneskju eins og mér datt í hug að eiga heimili í 2 löndum er sérkennileg ráðgáta. Eins sterk og mín útþrá er og eins mikið og mín bíður úti er ég engu að síður búin að gráta heila nótt yfir að vera að fara.

Ég kveð ykkur með trega í brjósti með orðum Dabba Stef þar sem ég er nú ekkert sérstaklega fær á þessu sviði.


Sumarið líður. Sumarið líður.
Það kólnar og kemur haust.
Bylgjurnar byrja að ólga
Og brotna við naust.
Af liminu fýkur laufið.
Börnin breyta um svip.
Fuglarnir kveðja. Í festar toga
Hin friðlausu skip...
Ég lýt hinum mikla mætti.
Það leiðir mig hulin hönd,
Og hafið,- og hafið kallar.
-það halda mér engin bönd.
Ég er fuglinn sem flýgur,
Skipið sem bylgjan ber.
Kvæði mín eru kveðjur.
Ég kem, og ég fer.


Punktið nú þetta númer niður og notið óspart +44 777 451 3842.